لاک غلط گیر ترکیبی از مواد شیمیایی است که برای تولید مایعی کنار هم قرار گرفته اند که بتواند روی اشتباهات تایپی یا دست نویس را بپوشاند. اولین ماده شیمیایی دی اکسید تیتانیوم است که اندیس رنگ آن شامل دانه های سفید است که رنگ استاندارد برای لاک غلط گیر است. مواد بعدی، بنزین سنگین حلال، نفت و چربی سبک است که با دی اکسید تیتانیوم ترکیب می شود. رزین، مواد معدنی، رنگدانه ها، اسانس های عطری و دیسپرس کننده ها با بقیه مواد شیمیایی ترکیب می شوند تا ماده ای سفید و مات ایجاد نمایند. تریکلرواتان که ماده ای رقیق کننده است دیگر بخاطر ماهیت سمی اش استفاده نمی شود.

{با لاک غلط گیر سی کلاس، اشتباهات را رو سفید کنید }

بتی نسمیت گراهام لاک غلط گیر را در سال 1951 بعنوان رنگی برای پوشاندن اشتباهات اختراع کرد. او در سال 1979 این محصول را به شرکت ژیلت فروخت و این محصول تبدیل به لیکوئید پیپر شد.

طی دهه 1980 لیکوئید پیپر بخاطر سوء استفاده استنشاقی و استفاده از تینرهایی همچون تری کلرواتان مورد بررسی دقیق قرار گرفت. خیلی ها این نوع بخصوص تینر را را سرطان زا اعلام نمودند چون تحقیقات زیادی این ماده را مرگ آور نشان داده بودند. سالها بعد از ماجرا، تولیدکنندگان لیکوئید پیپر و سایر لاک های غلط گیر این ماده شیمیایی را حذف نمودند و فرمول را تغییر دادند. اینک از هیچ حلال مسموم کننده ای در تولید لاک غلط گیر استفاده نمی شود.

استفاده از مطالب با ذکر منبع بلا مانع است.